Każdy kiedyś musi zacząć...

... nie ważne CO zacząć! Ważne, żeby sprawiało przyjemność, pomagało zająć jakoś czas wolny, rozwijało PASJĘ!

Ostatnio często na blogu pojawiają się moje archiwalne twory... Sprzed kilku lat. Nadal je mam: stoją na półce przy moim łóżku, w specjalnym kąciku z tymi rzeczami, których człowiek się nigdy nie pozbędzie, bo to nie są rzeczy, tylko wspomnienia. Uważam, że każdy powinien mieć takie miejsce, w którym przechowuje te przedmioty, które są ważne dla jego serca.

Dzisiaj chciałam przedstawić Wam misia, który był drugą DUŻĄ zabawką, jaką wykonałam. Ma ok. 30 cm wzrostu i jest baaaardzo miękki. Może z wyjątkiem miejsc, w których łączą się poszczególne elementy - tam znajdują się "zawiasy". Tak naprawdę, to powinno się na nie mówić "stawy", ale wolę to moje słowo :) Kokardka na szyi misia dodaje mu uroku, a wielki nos powoduje, że gdy na niego patrzę, myślę, że biedak musi mieć kłopoty - z takim nochalem na pewno ma dobry węch i  wszystkie zapachy czuje jeszcze lepiej niż ja, więc cały czas chce mu się jeść (wiedzcie, że u mnie w domu czasami tak pysznie pachnie, że aż zaczynam się ślinić, co rzadko mi się zdarza. Jest tak, gdy mój Tata zabiera się za robienie gulaszu, lub Mama robi zupę pomidorową :*) Oczy misia zrobiłam z guzików na stopce i obszyłam je czarnym filcem, dzięki czemu ładnie wystają z futerka i miś dobrze widzi ;)

Pozdrawiam i życzę miłej niedzieli,

Em